ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

Αναφερόμενοι σε Αποταμιευτικό και Επενδυτικό Σχεδιασμό, οι 'σίγουρες' τοποθετήσεις με προσδοκώμενες υψηλές αποδόσεις κρύβουν πολλούς κινδύνους. Στον αντίποδα οι τραπεζικές καταθέσεις απλά συμβάλλουν στην φύλαξη των χρημάτων και ουσιαστικά λόγω των μηδενικών επιτοκίων και των χρεώσεων, συρρικνώνουν το κεφάλαιο. Η τοποθέτηση του συνόλου του διαθέσιμου κεφαλαίου σε μία από τις παραπάνω επιλογές είναι λάθος.
Η ισορροπία μεταξύ σιγουριάς και προσδοκίας οικονομικών κερδών είναι το πρώτο βήμα της έννοιας της διασποράς. Ανάλογα με τις τρέχουσες ανάγκες και τους μελλοντικούς οικονομικούς στόχους επιλέγουμε κατάλληλο χαρτοφυλάκιο αποταμιεύσεων. Κατά κανόνα σε τραπεζική κατάθεση μένουν μόνο τα χρήματα που απαιτούνται για την κάλυψη καθημερινών αναγκών και υποχρεώσεων ενώ τα υπόλοιπα διαθέσιμα διαχειρίζονται συστηματικά σε αγορές μετοχών και ομολόγων για την επίτευξη οικονομικών στόχων.
Έχοντας αποφασίσει το ποσοστό του συνολικού κεφαλαίου που θα τοποθετηθεί σε αγορές μετοχών και ομολόγων, τι πρέπει να γίνει στη συνέχεια; Η διαδικασία επένδυσης αυτού του κεφαλαίου καθορίζεται από το δεύτερο βήμα διασποράς. Υπάρχουν δύο βασικές στρατηγικές που μπορούν να ακολουθηθούν μεμονωμένα η σε συνδυασμό.
Η πρώτη λύση είναι η τοποθέτηση του συνολικού διαθέσιμου κεφαλαίου σε προσεχτικά επιλεγμένες μετοχές και ομόλογα την κατάλληλη στιγμή με σκοπό το κέρδος όταν η αξία τους είναι μεγαλύτερη από την αξία αγοράς. Όμως είναι δύσκολη η επιλογή της κατάλληλης στιγμής και ίσως δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί όταν η επένδυση χρημάτων γίνετε σε μακροχρόνιο ορίζοντα με σαφής στόχους.
Ποιο ενδεδειγμένη στρατηγική είναι η σταδιακή και συστηματική τοποθέτηση συγκεκριμένου ποσοστού από το διαθέσιμο κεφάλαιο σε τακτικά χρονικά διαστήματα. Με αυτό τον τρόπο σε περιόδους πτωτικών αγορών δίνετε η ευκαιρία απόκτησης περισσότερων μετοχών με το ίδιο ποσοστό του κεφαλαίου. Έτσι δημιουργούνται συνθήκες για περισσότερα κέρδη, με την προϋπόθεση του μακροχρόνιου επενδυτικού ορίζοντα.